Κοινό διεκδικητικό πλαίσιο αγώνα προωθούν τρία σωματεία εργαζομένων σε χώρους του λιμανιού, που καλούν, τη Τετάρτη 30 Οκτωβρίου, στις 6.30 μ.μ., στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά, σε σύσκεψη όλα τα σωματεία της δύναμης του ΕΚΠ.
Τα τρία σωματεία που παίρνουν την πρωτοβουλία είναι το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής & Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας, το Σωματείο Ναυπηγοξυλουργών και η ΕΝΕΔΕΠ, το σωματείο εργαζομένων στις προβλήτες εμπορευματοκιβωτίων της Cosco (σ.σ. η προβλήτα 1 του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων ανήκει τυπικά στον ΟΛΠ).
Το θέμα της σύσκεψης είναι:
«Οι εξελίξεις στο Λιμάνι και η ανάγκη οργάνωσης της πάλης».
Στο κοινό διεκδικητικό πλαίσιο πάλης, που παρουσιάζουν τα τρία σωματεία, υπογραμμίζονται, μεταξύ άλλων, τα εξής:
«
Η απόρριψη από την ΕΣΑΛ (Επιτροπή Σχεδιασμού και Ανάπτυξης Λιμένων) ορισμένων πρόσθετων επενδύσεων που πρότεινε η ιδιωτικοποιημένη ΟΛΠ ΑΕ, και συγκεκριμένα: η μεταφορά του Car Terminal στο Νέο Μώλο Δραπετσώνας και η δημιουργία 4ου προβλήτα εμπορευματοκιβωτίων εκεί που είναι σήμερα το Car Terminal, δεν αναιρεί ότι ο σχεδιασμός των μονοπωλιακών ομίλων προχωρά, με κριτήριο την κερδοφορία τους και βάζοντας στη μέγγενη τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα. Άλλωστε το επενδυτικό σχέδιο της Cosco προχωρά, με αξιοποίηση όλου του αντιλαϊκού και αντεργατικού οπλοστασίου που έχει φτιαχτεί για το κεφάλαιο. Σχέδιο με συνέπειες στους χώρους δουλειάς, στη ζωή των εργαζομένων, στις εργατογειτονιές, με ελεύθερους χώρους να στοχοποιούνται για καπιταλιστική αξιοποίηση, με την ύπαρξη και λειτουργία καζανιών του θανάτου, με κλείσιμο της πρόσβασης, ακόμα και της θέας στη θάλασσα για αρκετές περιοχές.
Καμία επανάπαυση για τους εργαζόμενους και το λαό του Πειραιά
Το λιμάνι του Πειραιά βρέθηκε πρώτο σε ανταγωνιστικότητα το 2018, με νέα ρεκόρ κερδοφορίας για το μονοπώλιο της Cosco και τους άλλους επιχειρηματίες και εργοδότες που δραστηριοποιούνται γύρω από το λιμάνι. Αυτό έγινε σε βάρος των εργαζομένων και των κατοίκων της περιοχής, είναι αποτέλεσμα της έντασης της εκμετάλλευσης.
Και στην ανάπτυξη ο λογαριασμός πάει στην εργατική τάξη και το λαό
Την ώρα που αυτοί μετρούν κέρδη εμείς αγωνιούμε για το αν θα τα φέρουμε βόλτα, αν με το μεροκάματο θα φτάσει να καλυφθούν οι οικογενειακές υποχρεώσεις, για το αν θα γυρίσουμε σώοι σπίτι».
Παρακάτω υπογραμμίζεται ότι η πραγματικότητα στους χώρους δουλειάς είναι:
1. Η άρνηση της εργοδοσίας να υπογράψει Συλλογική Σύμβαση Εργασίας
• Οι εργοδότες της ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης αξιοποιούν τους νόμους της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, που τους επιτρέπει να μη δίνουν το μητρώο των μελών τους. Αποτέλεσμα να μη διαπιστώνεται αν η τοπική ΣΣΕ έχει υπογραφεί από την πλειοψηφία των εργοδοτών και έτσι η ΣΣΕ που με 9μηνο αγώνα κατέκτησαν οι μεταλλεργάτες να μην είναι υποχρεωτική.
• Η Cosco δεν υπογράφει ΣΣΕ με τους λιμενεργάτες στους προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ, και για να αντιμετωπίσει τη δράση του σωματείου, επιστρατεύει μπράβους, απειλές, έστησε σε μια νύχτα εργοδοτικό σωματείο, ενώ έχει στην υπηρεσία της και τα δικαστήρια, που με ρυθμό πολυβόλου βγάζουν κάθε απεργιακή κινητοποίηση παράνομη.
• Στους λιμενεργάτες του προβλήτα Ι έγιναν σαρωτικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, με σημαντική μείωση στους μισθούς.
• Οι εφοπλιστές δεν υπογράφουν ΣΣΕ, ενώ η ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη τους χτυπάνε «κόκκινο».
2. Εντατικοποίηση της δουλειάς, εργατικά «ατυχήματα», κόστος για το κεφάλαιο η ασφάλειά μας στη δουλειά
Με το φούντωμα των εργασιών είχαμε νέους νεκρούς εργάτες στη Ζώνη. Στην Cosco η εργοδοσία απαντά αρνητικά σε μια σειρά στοιχειώδη μέτρα ασφάλειας, όπως η αύξηση των μελών της ομάδας εργασίας (πόστα). Στα καράβια μειώνονται οι οργανικές συνθέσεις των πληρωμάτων, γεννώντας κινδύνους για επιβάτες και ναυτεργάτες. Ακόμα δεν υπάρχει σταθμός πρώτων βοηθειών, που υπήρχε παλιότερα.
3. Επιβάρυνση της ζωής στις γειτονιές μας
Βρώμα και δυσωδία από τα καζάνια του θανάτου, αυξημένα ποσοστά καρκίνου στις συνοικίες του Κερατσινίου, της Δραπετσώνας και του Περάματος είναι η «κληρονομιά» της καπιταλιστικής ανάπτυξης για τις οικογένειες και τα παιδιά μας. Ελεύθεροι χώροι μπαίνουν στο στόχαστρο, όπως τα Λιπάσματα και ο «Αρμός».
Αποδεικνύεται σε κάθε περίπτωση ότι η ζούγκλα του ελεύθερου ανταγωνισμού και η σύγκρουση συμφερόντων σε καμία περίπτωση δεν λαμβάνει υπόψη της τις λαϊκές ανάγκες και άρα με τίποτα δεν μπορεί να οδηγήσει σε φιλολαϊκή ανάπτυξη ή σε ανάπτυξη για όλους που λέει η κυβέρνηση της ΝΔ»
Ειδικά, για το νέο master plan της Cosco θεωρούν ότι «αποτελεί κλιμάκωση της επίθεσης στα δικαιώματά μας». Και σημειώνουν τα εξής:
«
Το επενδυτικό σχέδιο της Cosco έχει ως μόνο κριτήριο την κερδοφορία του μονοπωλίου. Γι’ αυτό μαζί με τα μεγαλεπήβολα σχέδια πάνε χέρι- χέρι η επίθεση στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, οι σχεδιασμοί του κεφαλαίου το λιμάνι να γίνει Ειδική Οικονομική Ζώνη, αξιοποιώντας όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο, με μειωμένα δικαιώματα στους εργάτες. Σε αυτά τα πλαίσια οι σχεδιασμοί του μονοπωλίου για το λιμάνι έχουν ως αποκλειστικό κριτήριο την κερδοφορία του, αποτελούν αντικειμενικά εξελίξεις που φορτώνουν βάρη και προβλήματα στο λαό. Οξύνουν τις αγωνίες για το αν θα έχουν δουλειά οι μεταλλεργάτες, για τους όρους δουλειάς, την ποιότητα ζωής στην περιοχή με αλλαγές σε συντελεστές δόμησης και fast track διαδικασίες αδειοδότησης χωρίς υπολογισμό συνεπειών σε περιβάλλον και τοπική οικονομία, οξύνουν την αγωνία μικρών αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών στο εμπόριο κ.α. Είμαστε αντίθετοι στους σχεδιασμούς της Cosco γιατί ξέρουμε ότι γίνονται για την κερδοφορία της και όχι για τα συμφέροντα του λαού. Οι εργαζόμενοι, η νεολαία, ο λαός της περιοχής δεν περιμένουμε η λύση στα προβλήματά μας να έρθει ούτε από τους Κινέζους καπιταλιστές, ούτε από κανένα άλλο καπιταλιστή. Λύση είναι η πάλη εναντίον τους, ενάντια στα κέρδη τους, με κριτήριο την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών μας».
