Διάλεξη με θέμα: «Το κέντημα στην Κωνσταντινούπολη του 19ου αιώνα» θα πραγματοποιήσει η βυζαντινολόγος- ιστορικός τέχνης και διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης Έλενα Παπασταύρου, σε εκδήλωση, που διοργανώνουν, τη Παρασκευή 12 Ιουλίου, στις 8 το βράδυ, το Ιστορικό Αρχείο – Μουσείο Ύδρας και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ύδρας.
Στη διάλεξη, που θα γίνει στην
αίθουσα διαλέξεων του Ιστορικού Αρχείου- Μουσείου Ύδρας, η ομιλήτρια θα αναφερθεί σε κεντήματα που δημιουργήθηκαν στους κόλπους της Ελληνορθόδοξης κοινότητας στην Κωνσταντινούπολη κατά τον 19ο αιώνα.
Παράλληλα, θα εξετάσει την καλλιτεχνική παράδοση των έργων από τη βυζαντινή τέχνη, τα εικονογραφικά και τεχνοτροπικά ρεύματα στα οποία εντάσσονται οι παραστάσεις τους διακόσμου τους καθώς και την τεχνική τους.
Τέλος, θα διερευνήσει τη λειτουργία των εργαστηρίων κεντητικής, τη δράση των κεντηστριών και τη θέση τους στην κοινωνία.
Να σημειωθεί ότι οι σπουδαίες και φημισμένες κεντήστρες της Πόλης τον 17ο, τον 18ο και τον 19ο αιώνα είχαν δημιουργήσει τη λεγόμενη «Σχολή της Κωνσταντινούπολης», με τα θαυμάσια έργα τους. Μερικοί απ’ αυτούς τους σπουδαίους ανθρώπους ήταν η Μαριώρα του «κλεινού» Κούζη, η Κοκόνα, η Σοφία, η Ευσεβία, η Αγαθή μοναχή, η Κοκόνα του Ιωάννη, η Δεσποινέτα του Αργύρη, η Κασσιανή, η Κοκόνα του Ρολωγά, η κόρη της Γρηγορία του Κώστα παπά και ο Γεράσιμος από τον Γαλατά, του 17ου αιώνα.
Από τη βιογραφία που συνέταξε η Σοφία Τρικούπη για τη μητέρα της Αικατερίνη (1800-1871), το γένος Μαυροκορδάτου, προκύπτει ότι στα χρόνια της Επανάστασης η φαναριώτικη αυτή οικογένεια επιβίωσε, στην Πόλη, χάρη στο εργαστήρι κεντητικής που συντηρούσε η Αικατερίνη. Οι απολαβές της ήταν πολύ ικανοποιητικές γιατί το κέντημα ήταν, πάντοτε, μια πολύ ακριβή τέχνη.
Στη διάλεξη, που θα γίνει στην
αίθουσα διαλέξεων του Ιστορικού Αρχείου- Μουσείου Ύδρας, η ομιλήτρια θα αναφερθεί σε κεντήματα που δημιουργήθηκαν στους κόλπους της Ελληνορθόδοξης κοινότητας στην Κωνσταντινούπολη κατά τον 19ο αιώνα.
Παράλληλα, θα εξετάσει την καλλιτεχνική παράδοση των έργων από τη βυζαντινή τέχνη, τα εικονογραφικά και τεχνοτροπικά ρεύματα στα οποία εντάσσονται οι παραστάσεις τους διακόσμου τους καθώς και την τεχνική τους.
Τέλος, θα διερευνήσει τη λειτουργία των εργαστηρίων κεντητικής, τη δράση των κεντηστριών και τη θέση τους στην κοινωνία.
Να σημειωθεί ότι οι σπουδαίες και φημισμένες κεντήστρες της Πόλης τον 17ο, τον 18ο και τον 19ο αιώνα είχαν δημιουργήσει τη λεγόμενη «Σχολή της Κωνσταντινούπολης», με τα θαυμάσια έργα τους. Μερικοί απ’ αυτούς τους σπουδαίους ανθρώπους ήταν η Μαριώρα του «κλεινού» Κούζη, η Κοκόνα, η Σοφία, η Ευσεβία, η Αγαθή μοναχή, η Κοκόνα του Ιωάννη, η Δεσποινέτα του Αργύρη, η Κασσιανή, η Κοκόνα του Ρολωγά, η κόρη της Γρηγορία του Κώστα παπά και ο Γεράσιμος από τον Γαλατά, του 17ου αιώνα.
Από τη βιογραφία που συνέταξε η Σοφία Τρικούπη για τη μητέρα της Αικατερίνη (1800-1871), το γένος Μαυροκορδάτου, προκύπτει ότι στα χρόνια της Επανάστασης η φαναριώτικη αυτή οικογένεια επιβίωσε, στην Πόλη, χάρη στο εργαστήρι κεντητικής που συντηρούσε η Αικατερίνη. Οι απολαβές της ήταν πολύ ικανοποιητικές γιατί το κέντημα ήταν, πάντοτε, μια πολύ ακριβή τέχνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου