Το θέμα «έτρεξαν» οι αρχές δύο κρατών με τα πιο γνωστά, παγκοσμίως, νηολόγια ευκαιρίας, των Νησιών Μάρσαλ και της Λιβερίας και πριν καλά καλά καθαρογραφεί η απόφαση χαιρετίστηκε από τους Έλληνες εφοπλιστές…
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα συγκεκριμένα νηολόγια είναι πρώτες επιλογές των Ελλήνων εφοπλιστών, αφού αθροιστικά φέρουν τις σημαίες τους το 38% των ελληνόκτητων πλοίων (Στοιχεία Μαρτίου 2018, της Ελληνικής Επιτροπής Ναυτιλιακής Συνεργασίας- Committee- του Λονδίνου).
Ειδικότερα, το νηολόγιο των Νήσων Μάρσαλ έχει επιλέξει το 19% των ελληνόκτητων πλοίων ενώ αντίστοιχο είναι το ποσοστό για τη Λιβερία (ακολουθούν η Ελληνική σημαία και αυτή της Μάλτας με το 17% η κάθε μία).
Κατά συνέπεια δύσκολα μπορεί να υποθέσει κανένας ότι οι αρχές αυτών των δύο κρατών πήραν μια τέτοια πρωτοβουλία σε παγκόσμιο επίπεδο εν αγνοία των καλύτερων «πελατών» τους.
Έτσι, ξαφνικά βρέθηκε μια Διασυνοριακή Ομάδα Εργασίας του ΙΜΟ να συνεδριάζει, από 9 έως 13/7, στο Λονδίνο, με βάση συζήτησης ένα έγγραφο εργασίας των Νήσων Μάρσαλ και της Λιβερίας, που καλούσε τον ΙΜΟ «να αντιμετωπίσει τις σημαντικές προκλήσεις που συνδέονται με τη μετάβαση σε ναυτιλιακά καύσιμα χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο».
Να σημειωθεί ότι η παγκόσμια και η ευρωπαϊκή νομοθεσία προβλέπουν ότι από την 1η Ιανουαρίου 2020 όλα τα πλοία θα πρέπει να χρησιμοποιούν καύσιμα με μειωμένη περιεκτικότητα σε θείο (0,5%).
Σημαντική λεπτομέρεια: Τα συγκεκριμένα καύσιμα είναι ακριβότερα από αυτά που χρησιμοποιούνται σήμερα και υπολογίζεται ότι θα αυξήσουν το κόστος εκμετάλλευσης ενός πλοίου ακόμα και κατά 30- 35%/
Και τώρα, εμφανίστηκε αυτή η Διασυνοριακή Ομάδα Εργασίας να εκφράζει ανησυχία «σχετικά με νέα και μη αποδεδειγμένα σκευάσματα καυσίμων, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητάς τους να φράζουν φίλτρα, να προκαλούν διακοπή λειτουργίας του κινητήρα ή να παρουσιάζουν επικίνδυνα χαμηλά σημεία ανάφλεξης», σύμφωνα με το βρετανικό Fairplay.
Ιδιαίτερα,… ανησυχούν για «τα καύσιμα που προκύπτουν μετά από ανάμιξη καυσίμων στην ξηρά (blended fuels), προκειμένου να εξασφαλιστεί η συμμόρφωση των πλοίων με το ανώτατο όριο 0,5% περιεκτικότητας σε θείο των ναυτιλιακών καύσιμων από 1η Ιανουαρίου 2020»
«Τα σχετικά θέματα ασφάλειας αφορούν την σταθερότητα καυσίμου, την ασυμβατότητα μεταξύ διαφορετικών παρτίδων blended fuels, τα χαμηλότερα σημεία ανάφλεξης από το ελάχιστο απαιτούμενο από τη SOLAS, τα ανεπαρκή περιθώρια ασφάλειας για τα καταλυτικά σωματίδια και τις εκτεταμένες καθυστερήσεις στην ανάφλεξη λόγω κακών χαρακτηριστικών καύσης. Η αδυναμία αντιμετώπισης αυτών των προκλήσεων θα οδηγούσε σε πραγματική και τεράστια απειλή για τα πληρώματα και τις μηχανές των πλοίων και, κατά συνέπεια, για το θαλάσσιο περιβάλλον. Επιπλέον, καθώς η προθεσμία για το 2020 πλησιάζει, οι ανησυχίες που σχετίζονται με την ασφάλεια ενισχύονται από σοβαρές αμφιβολίες αναφορικά με τη διαθεσιμότητα παγκοσμίως ασφαλών συμμορφούμενων καυσίμων», αναφέρεται σε ανακοίνωση της ΕΕΕ
Τι σημασία έχει αυτή η απόφαση των «εμπειρογνωμόνων»; Πέρα από το γεγονός ότι αυτές οι… ανησυχίες εμφανίζονται, περιέργως, για πρώτη φορά, στο επίπεδο του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού, μόλις ενάμιση χρόνο πριν την εφαρμογή του μέτρου φαίνεται πως δεν θα μείνουν σε επίπεδο διαπιστώσεων.
Όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών αυτές οι διαπιστώσεις θα διαβιβαστούν στα αρμόδια όργανα του ΙΜΟ και «η Επιτροπή Προστασίας Θαλάσσιου Περιβάλλοντος (MEPC 73) τον Οκτώβριο 2018 και η Επιτροπή Ναυτικής Ασφάλειας (MSC 100) το Δεκέμβριο 2018 θα εξετάσουν πιθανούς τρόπους αντιμετώπισης των προκλήσεων».
@ Με δύο λόγια, εάν δούμε να μεταφέρεται η ημερομηνία εφαρμογής του μέτρου μετά το 2020, δεν θα πρέπει να εκπλαγούμε. Όπως επίσης δεν θα εκπλαγούμε για οποιαδήποτε άλλη απόφαση ελαστικοποίησης του μέτρου. Για να ξέρουμε πως παίζεται το «παιγνίδι» στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (ΙΜΟ), που οι Έλληνες εφοπλιστές (και το Υπουργείο Ναυτιλίας, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων) πίνουν νερό στο όνομά του….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου