Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2019

Τρία σοβαρά θέματα που συζήτησαν Τσίπρας- Μέρκλε αλλά πέρασαν... απαρατήρητα (ή χάθηκαν μέσα σε "κραυγές")

 Πέρα από το «μακεδονικό», που για το… μικρόκοσμό μας και για τις ανάγκες της κοντόφθαλμης, ανούσιας πολιτικής αντιπαράθεσης των κραυγών και των χαρακτηρισμών, κυριάρχησε στα μέσα ενημέρωσης, θα επιδιώξουμε να ρίξουμε μια άλλη… ματιά στην επίσκεψη της Άνγκελα Μέρκελ στην Αθήνα.
Το «κλίμα». Η προηγούμενη επίσκεψη της κ. Μέρκελ στην Ελλάδα ήταν το 2014 αλλά μοιάζει σα να έγινε τον… προηγούμενο αιώνα, όπως έγραψαν, χαρακτηριστικά, ξένα μέσα ενημέρωσης για να αποτυπώσουν τη διαφορά του «κλίματος». Γιατί, ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι η κατάσταση στη χώρα είναι ίδια ή έστω παρόμοια με αυτή που υπήρχε, τότε, με τη κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου να βουλιάζει στα αδιέξοδά της (βλέπε από τη μια αντιμνημονιακές φιέστες στο «Ζάππειο 1,2,3 κ.ο.κ» και από την άλλη ατελείωτα μέτρα λιτότητα για διάθεση χρημάτων στις τράπεζες, που κατέληγαν σε… θαλασσοδάνεια) και τη λιτότητα να μοιάζει χωρίς τέλος;
Οι συζητήσεις. Πέρα, λοιπόν, από το «μακεδονικό» και το «μεταναστευτικό/ προσφυγικό», που κυριάρχησαν στην εγχώρια κεντρική πολιτική σκηνή, στις συζητήσεις, που έγιναν, όπως προκύπτει από τις επίσημες δηλώσεις Αλέξη Τσίπρα και Ανγκελα Μέρκελ αλλά και από τις αναλύσεις των ξένων μέσων ενημέρωσης, στο τραπέζι μπήκαν και τα εξής θέματα:
1.    Οι εξελίξεις στα «εύφλεκτα» Βαλκάνια και ο ρόλος της Ελλάδας. Σε αυτή την κατεύθυνση φάνηκε ξεκάθαρα η ελληνική επιδίωξη να γίνουν τα διμερή ζητήματα ευρωπαϊκές υποθέσεις και γι’ αυτό ο πρωθυπουργός δήλωσε πως στηρίζουμε την ενταξιακή προοπτική της Αλβανίας αλλά και την συνέχιση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με τη Τουρκία.
2.    Η άνοδος της ακροδεξιάς, που θεωρείται πιθανή στις ερχόμενες ευρωεκλογές, με δυσμενείς επιπτώσεις για την πορεία όλης της Ευρώπης.
Όπως σημειώνει σε ανάλυσή της η Ντόϊτσε Βέλε (DW) ννόψει δε των ευρωεκλογών και της αναμενόμενης ανόδου λαϊκιστικών και ακροδεξιών κομμάτων στην επόμενη ευρωβουλή το Βερολίνο προετοιμάζεται για τη διαμόρφωση ενός νέου μετώπου: από τη μια πλευρά οι αντιευρωπαϊκές και από την άλλη οι φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις.
Σε αυτές κατατάσσει το Βερολίνο οπωσδήποτε και τον Αλέξη Τσίπρα. Μόλις πρόσφατα ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, ο γερμανός πολιτικός της βαυαρικής Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης (CSU) Μάνφρεντ Βέμπερ ανέπτυξε αυτή την εκτίμηση σε συνέντευξή του στη γερμανική πρωτεύουσα.
Για το θέμα έκαναν εκτενείς αναφορές Αλέξης Τσίπρας και Άνγκελα Μέρκελ.
«Έχουμε την θέληση, αλλά και την δύναμη, να λέμε όχι στις φυγόκεντρες δυνάμεις, που προτάσσουν την εθνική περιχαράκωση, τον εθνικισμό και τον ρατσισμό ως απάντηση στις οικονομικές και γεωπολιτικές προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης», τόνισε ο Ελληνας πρωθυπουργός.
«Όχι στις φωνές της μισαλλοδοξίας που επιδιώκουν, μάλιστα, να διαδραματίσουν ενισχυμένο ρόλο στις επικείμενες ευρωεκλογές. Τονίζουμε λοιπόν, μαζί με την Καγκελάριο, ότι αυτός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος στην Ευρώπη σήμερα», επισήμανε και πρόσθεσε:
«Είχα την ευκαιρία να μιλήσω με την Καγκελάριο για αυτούς τους κινδύνους. Επεσήμανα τον ρόλο που κατά τη γνώμη μου παίζουν οι κυρίαρχες οικονομικές πολιτικές, στη διόγκωση του ακροδεξιού και αντιευρωπαϊκού λαϊκισμού»
«Για τις ευρωεκλογές στηριζόμαστε στην Ευρώπη και στην πολυμερή διάσταση της Ευρώπης» υπογράμμισε η καγκελάριος.
Η ίδια πρόσθεσε ότι με τον κ. Τσίπρα δεν ανήκουμε στις ίδιες πολιτικές οικογένειες (Χριστιανοδημοκράτες και Αριστερά), έχουμε μεταξύ μας διαφορές αλλά μας μας ενώνει η βαθιά πεποίθηση ότι με τη συνεργασία και όχι με τον εθνικισμό στην Ευρώπη θα έχουμε ένα καλύτερο μέλλον.
Οι εθνικισμοί προκάλεσαν στην Ευρώπη πολλές καταστροφές και αυτό οι Γερμανοί το  γνωρίζουμε πολύ καλά από τις καταστροφές που άφησε πίσω του ο εθνικοσοσιαλισμός, συμπλήρωσε η ίδια.
3.    Η ανάπτυξη της οικονομικής συνεργασίας Ελλάδας- Γερμανίας και το νέο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι ένα ακόμα κρίσιμο θέμα, για το οποίο δεν έχουν απασχοληθεί τα ελληνικά Μέσα Ενημέρωσης παρότι απ’ αυτό εξαρτάται η αναπτυξιακή πορεία της χώρας μας για τα επόμενα χρόνια.
Να σημειωθεί ότι πέρυσι αυξήθηκαν κατά `16% οι ελληνικές εξαγωγές προς τη Γερμανία και για να βελτιωθούν οι προοπτικές αποφασίστηκε το 2020 η Γερμανία να είναι το τιμώμενο κράτος στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
Από εκεί και πέρα, έχει ενδιαφέρον ότι Γερμανία και Ελλάδα είναι ανάμεσα στις 18 χώρες της ΕΕ, που με κοινό έγγραφό τους κάλεσαν την επόμενη Ευρωπαϊκή Επιτροπή (θα συγκροτηθεί μετά τις ευρωεκλογές) να επανεξετάσει τη βιομηχανική της πολιτική, ζητώντας συγκεκριμένες αλλαγές στους κανόνες ανταγωνισμού.
Οι 18 χώρες δήλωσαν ότι θα πιέσουν για «πιθανές εξελίξεις των ευρωπαϊκών κανόνων στον ανταγωνισμό και στις κρατικές ενισχύσεις "ιδίως για την" αναθεώρηση του πλαισίου κρατικών ενισχύσεων για ... την προώθηση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής βιομηχανίας σε διεθνές επίπεδο».
Οι χώρες ζήτησαν επίσης την επικαιροποίηση των κανόνων αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας προκειμένου να «ληφθούν καλύτερα υπόψη οι διεθνείς αγορές και ο ανταγωνισμός στην ανάλυση των συγκεντρώσεων».
Να σημειωθεί ότι η γερμανική βιομηχανία ζητάει να επιτραπεί στις χώρες της ΕΕ να προσφέρουν κρατικές ενισχύσεις στους επενδυτές για να διατηρήσουν τις δραστηριότητές τους στην Ευρώπη, συνδυάζοντας τις επιδοτήσεις που προσφέρουν σε εταιρείες ανταγωνιστές, όπως η Κίνα ή το Μεξικό.
Οι Γερμανοί βιομήχανοι
Σύμφωνα με δημοσιεύματα ξένων ειδησεογραφικών πρακτορείων (reuters) και εντύπων (www.politico.eu) η  γερμανική βιομηχανία ξεκίνησε μια μεγάλη επίθεση για να εξασφαλίσει ότι η επόμενη Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα προχωρήσει σε αλλαγές στην πολιτική της στο τομέα του ανταγωνισμού, ώστε να «ενισχυθούν οι άμυνες της ΕΕ ενάντια σε αυτό που βλέπει ως αθέμιτο ανταγωνισμό από το Πεκίνο».
«Η Λαϊκή Δημοκρατία δημιούργησε το δικό της πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο», δήλωσε ο πρόεδρος της BDI Dieter Kempf. Οι πολιτικοί δεν μπορούσαν πλέον να «αγνοήσουν τις προκλήσεις που θέτει η Κίνα στην ΕΕ και στη Γερμανία», πρόσθεσε.
Σε αυτή τη «μάχη των συστημάτων», όπως χαρακτηρίζεται η πανίσχυρη ένωση των Γερμανών βιομηχάνων, επικεντρώνεται σε 54 σημεία, μεταξύ των οποίων είναι:
1.    Να διαφοροποιηθεί η πολιτική σε ότι αφορά τον έλεγχο των συγκεντρώσεων και να κρίνονται λαμβάνοντας υπόψη το παγκόσμιο ανταγωνιστικό πεδίο και να μην περιορίζονται στην εξέταση των ζημιών που υφίστανται οι καταναλωτές.
Αυτή η συζήτηση «άνοιξε» καθώς Γαλλικά και Γερμανικά συμφέροντα εξετάζουν την συγχώνευση των εταιρειών Alstom και Siemens, που θα εάν υλοποιηθεί θα αναδείξει ένα πανίσχυρο μεταφορέα στις σιδηροδρομικές μεταφορές.
Κατά της συγχώνευσης έχει κινηθεί η Ισπανία, που καταγγέλλει ακριβώς τους κινδύνους δημιουργίας ενός πανίσχυρου καρτέλ.
2.    Οι Γερμανοί βιομήχανοι ζητούν την αυστηροποίηση του μηχανισμού ελέγχου επιδοτήσεων για τις ευρωπαϊκές εταιρείες, ώστε να επεκτείνεται και σε επιδοτήσεις που λαμβάνονται εκτός της ΕΕ. Ιδιαίτερα όταν γίνονται εξαγορές εταιρειών με επιδοτήσεις.
3.    Να απαγορεύεται η κατάθεση προσφορών σε ευρωπαϊκούς διαγωνισμούς σε εταιρείες, που εδρεύουν σε χώρες (κυρίως ασιατικές) οι οποίες περιορίζουν την ευρωπαϊκή πρόσβαση στο έδαφός τους. Σε ένα τέτοιο μέτρο εναντιώνονται Βρετανία και Σουηδία θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο θα κλείσει την ευρωπαϊκή αγορά σε προσφορές χαμηλότερης αξίας (ευνοϊκότερες προσφορές).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οι πιο δημοφιλείς αναρτήσεις