Συγκέντρωση τη Κυριακή 19/3 στο Κερατσίνι (πλ. Κύπρου) «για να μην μείνει ατιμώρητο το έγκλημα στα Τέμπη»

Η φωτό είναι από το fb
του Παντελή Νταβανέλου

Συγκέντρωση «για να μην μείνει ατιμώρητο το έγκλημα στα Τέμπη» πραγματοποιούν, την Κυριακή 19/3, στις 12 το μεσημέρι, στην πλατεία Κύπρου, στο Κερατσίνι, γονείς, εκπαιδευτικοί, μαθητές και μαζική φορείς της πόλης.
«Τα παιδιά μας με τις δράσεις τους μέσα στα σχολεία, τις μαζικές τους κινητοποιήσεις, έδειξαν περίτρανα ότι η οργή, η θλίψη μπορεί και πρέπει να εκφραστεί στους δρόμους του αγώνα και της διεκδίκησης για να μην ξεχαστεί το έγκλημα, να αποδοθούν οι ευθύνες, ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Η ΖΩΗ!» αναφέρεται σε ανακοίνωση- κάλεσμα της Ένωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Κερατσινίου- Δραπετσώνας. Και προστίθεται:

«Οι μαζικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων, των φοιτητών και μαθητών σε όλη την Ελλάδα δεν μας επιτρέπουν να μείνουμε με σταυρωμένα χέρια! Διεκδικούμε τη ζωή που μας αξίζει, ζωή με σύγχρονα δικαιώματα, καλύτερο μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας, ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΓΛΙΤΩΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ!».
Με αυτό το πλαίσιο η Ένωση καλεί στις 12 το μεσημέρι της Κυριακής έξω από το Δημαρχείο Κερατσινίου- Δραπετσώνας τους Συλλόγους Γονέων, τους συλλόγους εκπαιδευτικών,, τα 5μελή και 15μελή μαθητικά συμβούλια, τα σωματεία εργαζομένων και τους μαζικούς φορείς του Κερατσινίου και της Δραπετσώνας, «να ενώσουμε τη φωνή μας σε συγκέντρωση – διαμαρτυρία στην πλατεία Κύπρου για τα θύματα του εγκλήματος στα Τέμπη».
Και στην ανακοίνωση τονίζεται:
«Για τον Γιώργο, την Αναστασία, τη Θώμη, την Χρύσα, τη Μάρθα, τη Φραντσέσκα, την Ελένη…
Για τους 57 που δεν γύρισαν σπίτι και οι γονείς τους δεν θα λάβουν απάντηση στο μήνυμα «πάρε με όταν φτάσεις…»
Γιατί δεν θέλουμε η ζωή μας να είναι «πάμε κι όπου βγει…»
Γιατί έχουμε χρέος να γίνουμε «όλων των νεκρών η φωνή!»
Γιατί θέλουμε τα παιδιά μας να είναι και να αισθάνονται παντού ασφαλή:
Στο σχολείο για να μην υπάρξει άλλο παιδί που δεν γύρισε σπίτι του, όπως ο Βασιλάκης στις Σέρρες, σε δημόσια κτίρια, στο πάρκο, στην εκδρομή, στην προπόνηση …
Γιατί δεν θέλουμε να αρρωσταίνουν και να λιποθυμάνε τα παιδιά μας από τη μπόχα των καζανιών της Oil One.
Γιατί θέλουμε να πηγαίνουμε στη δουλειά μας και να γυρίζουμε σώοι και αβλαβείς στο σπίτι μας, στα παιδιά μας, να «χαιρόμαστε» να τα βλέπουμε να μεγαλώνουν, να τα αγκαλιάζουμε κάθε μέρα και όχι να «τρέμει» το φυλλοκάρδι μας εάν θα γυρίσουμε σπίτι το απόγευμα λόγω των ελλείψεων σε μέτρα προστασίας. Γιατί δεν θέλουμε να γίνουμε μάρτυρες άλλη μία φορά εργοδοτικών εγκλημάτων στην COSCO, στην Ν/Ζώνη και πουθενά αλλού, γιατί αυτοί «μετράνε κέρδη… κι εμείς ανθρώπινες ζωές…»!
Γιατί δεν θέλουμε να θρηνήσουμε άλλους μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενους που στον βωμό του κέρδους χάνουν τις ζωές τους.......
Γιατί έχουμε χρέος απέναντι στα θύματα του εγκλήματος στα Τέμπη, απέναντι στα παιδιά μας να μην ξεχαστεί το έγκλημα αυτό, να μην συγκαλυφθούν οι αιτίες και οι ένοχοι… ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ! ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ! Γιατί δεν θέλουμε να μετράμε εμείς άλλους νεκρούς σε τρένα, ναυάγια, πυρκαγιές, πλημμύρες, σεισμούς, σε χώρους δουλειάς …. επειδή το κράτος και οι κυβερνήσεις αφήνουν απροστάτευτους εμάς και τα παιδιά μας, για να προστατεύουν τα κέρδη των λίγων και γιατί για αυτούς η ασφάλειά μας, η ζωή μας, οι ανάγκες μας είναι κόστος!»