Με κατάθεση στεφάνων στο μνημείο των Πεσόντων Εργατών στο Πασαλιμάνι τίμησαν την Εργατική Πρωτομαγιά, η Νομαρχιακή Επιτροπή ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Πειραιά και η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Πειραιά, μαζί με μέλη και φίλους του κόμματος.
«Η εργατική Πρωτομαγιά αποκτά ιδιαίτερη σημασία όταν βιώνουμε περιόδους όπως η σημερινή με τα δικαιώματα εργασιακά, κοινωνικά, πολιτικά, ανθρώπινα να καταστρατηγούνται καθημερινά και να πλήττονται βάναυσα από τον αυταρχισμό της ΝΔ και τις αντιλαϊκές πολιτικές που νομοθετούνται προς όφελος των λίγων σε βάρος των πολλών και ειδικά των ασθενέστερων πολιτών», αναφέρεται, μεταξύ άλλων, σε σχετική ανακοίνωση της ΝΕ Πειραιά του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία. Και προστίθεται:
«Σε μια εποχή πολυάριθμων και συνεχών προκλήσεων, σε μια εποχή ραγδαίων κοινωνικών, πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων συνεχίζουμε να ενώνουμε τη φωνή μας με τη φωνή των εργαζομένων που ζητούν ανθρώπινες και ασφαλείς συνθήκες εργασίας, που διεκδικούν αξιοπρεπείς μισθούς κι όχι φιλοδωρήματα, που αξιώνουν την ανάπτυξη και την πρόοδο τους όχι την προάσπιση ολιγαρχικών συμφερόντων».
Ειδικά για την κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο των Πεσόντων Εργατών στο Πασαλιμάνι αναφέρεται:
«Είναι χρέος όλων μας όχι μόνο να τιμήσουμε τους εργάτες του 1923, αλλά να φροντίσουμε να μάθουν την ιστορία του εργατικού κινήματος οι επόμενες γενιές και να προασπίσουμε με κάθε τρόπο τα εργασιακά και ατομικά δικαιώματα από τον οδοστρωτήρα της ΝΔ και των νομοθετημάτων Μητσοτάκη».
Λίγα λόγια για το Μνημείο των Πεσόντων Εργατών
Το μνημείο των Πεσόντων Εργατών στο Πασαλιμάνι έχει κατασκευαστεί από το Εργατικό Κέντρο Πειραιά στη μνήμη των 11 εργατών, που έχασαν την ζωή τους σε μια αιματηρή επέμβαση στρατού και αστυνομίας για να διαλύσει μια εργατική κινητοποίηση στον Πειραιά στις 22 Αυγούστου 1923
Οι απεργιακές κινητοποιήσεις είχαν αρχίσει δύο μήνες νωρίτερα μετά την υποτίμηση της λίρας Αγγλίας, που αποτελούσε διεθνώς το βασικό συναλλακτικό νόμισμα, οδηγώντας πολλές βιομηχανίες να προχωρήσουν σε μειώσεις παραγωγής, απολύσεις ή και μειώσεις μισθών, ενώ η ακρίβεια «καλπάζε».
Έτσι, σε εργοστάσια και πλοία δημιουργούνται επιτροπές διεκδικώντας να επαναπροσληφθούν οι απολυμένοι και να μη μειωθούν οι μισθοί τουλάχιστον μέχρι να ελεγχθεί η ακρίβεια.
Μια μεταγενέστερη στατιστική του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας έδειχνε ότι το 1923 ο δείκτης ακρίβειας είχε ανέλθει στις 1.181 μονάδες (από 341 το 1920), ενώ ο δείκτης μισθού ήταν μόλις στο 778,77 (πηγή: πειραϊκή εφημερίδα «Θάρρος», φ. 2/1/1935).
Οι απεργιακές κινητοποιήσεις κορυφώθηκαν με την διοργάνωση του μεγάλου συλλαλητηρίου στον Πειραιά στις 22 Αυγούστου, που τελικά βάφτηκε στο αίμα από την επέμβαση δυνάμεων του στρατού και της αστυνομίας.
Για να διαβάσετε ένα ιστορικό αφιέρωμα των απεργιακών κινητοποιήσεων εκείνης της εποχής, που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών (ένθετο «Νησίδες») την Πρωτομαγιά του 2018 πατήστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου