Μεγάλη μείωση στα ελληνικά ποντοπόρα πλοία! Πόσα έχουν οι εφοπλιστές με ελληνική και πόσα με ξένη σημαία

Μεγάλη μείωση στα υπό ελληνική σημαία ποντοπόρα πλοία καταγράφεται, τον τελευταίο χρόνο, αναδεικνύοντας το «ναυάγιο» των κυβερνητικών μέτρων για την «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας» της ελληνικής σημαίας!
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία της τελευταίας έκθεσης του εφοπλιστικού Committee του Λονδίνου τα υπό ελληνική σημαία ποντοπόρα πλοία, χωρητικότητας άνω των 1.000 κόρων, ανέρχονταν, στις 10 Μαρτίου 2021, σε 586 ενώ την αντίστοιχη ημερομηνία του 2020 ανέρχονταν σε 636. Δηλαδή, υπάρχει μείωση κατά 8,5%!
Αντίθετα, μέσα σε αυτό τον χρόνο ο συνολικός αριθμός των ελληνόκτητων πλοίων αυξήθηκε κατά 70 πλοία και ανήλθε σε 4.038  ποντοπόρα πλοία. Σε αυτό τον αριθμό περιλαμβάνονται 134 πλοία διαφόρων κατηγοριών, που είναι υπό κατασκευή.
Άλλα στοιχεία, που περιέχονται στην έκθεση για τον ελληνόκτητο στόλο είναι τα εξής:
α) Ο μέσος όρος ηλικίας των ελληνόκτητων πλοίων είναι 12,1 χρόνια, κατά 2,4 χρόνια νεότερο από τον μέσο όρο της βιομηχανίας
β) Το 26,5% του παγκόσμιου στόλου δεξαμενόπλοιων και το 14,9% του στόλου μεταλλεύματος και χύδην (bulk carriers) ελέγχεται από ελληνικά συμφέροντα. Συνολικά, ο ελληνικός στόλος ανέρχεται στο 7,1% του παγκόσμιου στόλου ως προς τον αριθμό των σκαφών.
γ) Καταγράφτηκε «ελαφρά μείωση» στις κατηγορίες των πετρελαιοφόρων, των μεταφορέων υγροποιημένου αερίου και των επιβατηγών πλοίων όσον αφορά τον αριθμό των σκαφών και τη μεταφορική ικανότητα (DWT).
δ) Τα δεξαμενόπλοια μεταφοράς χημικών και παραγώγων πετρελαίου (Chemical & Products) και άλλα φορτηγά πλοία σημείωσαν επίσης μικρή μείωση στο DWT, ενώ ο αριθμός των σκαφών παρέμεινε ο ίδιος.
ε) Τα Ore & Bulk Carrier, τα Container Ships και τα Cargo Ships παρουσίασαν μια μικρή αύξηση όσον αφορά τον αριθμό των σκαφών σε σύγκριση με το 2020.
Να σημειωθεί, πάντως, ότι το περασμένο καλοκαίρι η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε λάβει μια σειρά μέτρα για την «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας», ανάμεσα στα οποία ήταν η δυνατότητα να μην υπάρχει Έλληνας πλοίαρχος στα υπό ελληνική σημαία πλοία, να αμείβονται με τον κατώτερο μισθό της διεθνούς σύμβασης ναυτικοί σε ελληνικά πλοία ορισμένων ειδικοτήτων κ.α.
Τα μέτρα, αυτά, επισημαίνονται και στην έκθεση του Committee με την αναφορά ότι:
«…. η ελληνική κυβέρνηση άρχισε να προωθεί ένα πακέτο νέων μέτρων που αποσκοπούν στην ενίσχυση της ελκυστικότητας της ελληνικής σημαίας καθώς και στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του Έλληνα ναυτικού. Τα νέα μέτρα, στο επίκεντρο των οποίων είναι η απομάκρυνση των αντικινήτρων και ο εξορθολογισμός των διαδικασιών που σχετίζονται με την επιλογή της ελληνικής σημαίας, θα ενσωματωθούν στο υπάρχον σταθερό και συνταγματικά θεσμοθετημένο θεσμικό πλαίσιο για την καταγραφή των ποντοπόρων πλοίων (σ.σ. εννοεί τις εγκριτικές πράξεις νηολόγησης). Τα νέα μέτρα θα παρέχουν μεγαλύτερη ευελιξία στις συνθήκες απασχόλησης του πληρώματος…».
Η εφαρμογή των μέτρων έχει αρχίσει από το προηγούμενο καλοκαίρι. Ωστόσο, όπως φάνηκε δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα στην προσέλκυση πλοίων στην ελληνική σημαία, όπως άλλωστε έχει συμβεί από το 1980 και μετά, οπότε λαμβάνονται συνεχώς μέτρα «ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας», που μειώνουν τους Έλληνες ναυτικούς από τα υπό ελληνική σημαία πλοία, αλλά το ελληνικό νηολόγιο μειώνεται διαρκώς καθώς οι Έλληνες εφοπλιστές, με ελάχιστες εξαιρέσεις, επιλέγουν τις «σημαίες ευκαιρίας».

Και άλλα μέτρα
Από την πλευρά τους οι Έλληνες εφοπλιστές του Λονδίνου συνεχίζουν να ζητούν την λήψη και άλλων μέτρων, ιδιαίτερα σε ότι αφορά την καθιέρωσης της ιδιωτικής Ναυτικής Εκπαίδευσης.
Ο πρόεδρος του Committee κ. Χαράλαμπος Φαφαλιός στο μήνυμά του, που συνοδεύει την έκθεση χαρακτηρίζει ως «επιτακτική ανάγκη» την αύξησης της ποσότητας και της ποιότητας «των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων ιδιωτικών σχολείων και ακαδημιών».
Χωρίς συνεχή ροή Ελλήνων ναυτικών, ο δεσμός μεταξύ Ελλάδας και ναυτιλιακής βιομηχανίας θα αποδυναμωθεί αναπόφευκτα», τονίζει ο κ. Φαφαλιός.
Ο ίδιος αναφερόμενος στα προβλήματα, που δημιουργήθηκαν στα πληρώματα των πλοίων την περίοδο της πανδημίας υπογράμμισε ότι «οι άγνωστοι ήρωες της ναυτιλιακής μας βιομηχανίας, οι ναυτικοί στη θάλασσα και το προσωπικό της στεριάς, που τους φροντίζει, συνέχισαν να κάνουν τη δουλειά τους αόρατα και ανιδιοτελή, διασφαλίζοντας ότι το παγκόσμιο εμπόριο δεν διακόπτεται και ότι όλα τα απαραίτητα αγαθά φτάνουν στον προορισμό τους, εγκαίρως»
«Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι ούτε οι κυβερνήσεις ούτε οι ρυθμιστικές αρχές έχουν κάνει αρκετά για να αναγνωρίσουν τη σημασία των ναυτικών θεωρώντας τους ως βασικούς ή εργαζόμενους- κλειδιά  και να τους δώσουν προτεραιότητα στον εμβολιασμό ή να τους επιτρέψουν εύκολα την επιβίβαση ή την αποβίβαση από σκάφη σε όλο τον κόσμο. Εξίσου απογοητευτική είναι η απαγόρευση των ναυτικών από ορισμένα έθνη να έχουν πρόσβαση στην ακτή για υγειονομικούς και ιατρικούς λόγους.
Πολύ λίγες χώρες ή λιμάνια παραχωρούν ασφαλές καταφύγιο για ναυτικούς να εισέλθουν ή να «ξεμπαρκάρουν» από πλοία και υπάρχει μικρή σταθερότητα στο πού και πότε τα πληρώματα μπορούν να αλλάξουν», ανέφερε ο ίδιος.