Σε μια καλή θέση, για παράδειγμα στη πλατεία Αγίου Νικολάου, μπροστά από το υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας ή στην οδό Μπόταση στο νοσοκομείο Μεταξά, το ετήσιο τέλος φθάνει στα 1.000 € το τετραγωνικό μέτρο. Εάν δηλαδή ο κουλουράς «ξεφύγει» κατά μισό τετραγωνικό μέτρο, δηλαδή καταλάβει 1,5 τετρ. μέτρο, το ετήσιο τέλος φθάνει στα 1.500 €!
Το κάθε κουλούρι πωλείται για 0,50 λεπτά. Εάν υπολογίσουμε το κόστος αγοράς για τον «κουλουρά» γύρω στα 20 λεπτά, τότε κατ’ εκτίμηση ο κουλουράς έχει κέρδος από το κάθε κουλούρι περίπου 0,30 λεπτά.
Αυτό σημαίνει, με απλά μαθηματικά, ότι ο κουλουράς με ετήσιο τέλος στα 1.000 € για να το καλύψει πρέπει να πουλήσει περίπου 3.350 κουλούρια.
Υπολογίζεται ότι ο κάθε κουλουράς πουλάει γύρω στα 100 με 150 κουλούρια την ημέρα, φυσικά μιλώντας για τις καθημερινές ημέρες. Δηλαδή, μετά βίας φθάνει τα 500- 600 κουλούρια την εβδομάδα.
Εάν υπολογίσουμε, τελικά, ένα μέσο όρο 550 κουλουριών την εβδομάδα, αυτό σημαίνει ότι πρέπει ο κουλουράς να δουλεύει αποκλειστικά για τον Δήμο τουλάχιστον 6 εβδομάδες τον χρόνο.
Όμως, επειδή το ίδιο διάστημα καλείται να καλύπτει και τα οικογενειακά έξοδά του, στην πραγματικότητα το ετήσιο δημοτικό τέλος χρειάζεται πολύ περισσότερο χρόνο και κόπο για να εξοικονομηθεί.
Δηλαδή, το «πάγωμα» του συγκεκριμένου τέλους, που αποφάσισε το Δημοτικό Συμβούλιο Πειραιά, και η διατήρηση του το 2019 στα ίδια επίπεδα με το 2018, είναι δώρο άδωρο.
Γι’ αυτό, δεν είναι ν’ απορεί κανένας γιατί αυτές οι- θεωρητικά- θέσεις φιλέτα, όπως και άλλες μένουν κενές!
@ Το κακό είναι ότι η (μη) συζήτηση του θέματος έγινε σε μια συνεδρίαση- παρωδία καθώς όπως σημείωσε το καλό πειραϊκό site reportaz net. gr, οι παρόντες δημοτικοί σύμβουλοι της πλειοψηφίας αλλά και της αντιπολίτευσης ήταν ελάχιστοι. Όμως, ακόμα και όσοι ήταν εκεί και από την αντιπολίτευση δεν ανέδειξαν το θέμα, αφήνοντας την πλειοψηφία να επιβάλει δυσβάστακτα τέλη στους πιο ασθενείς μεροκαματιάρηδες της πόλης.
Και η δημοτική υπερφορολόγηση έχει συνέχεια…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου